Przejazdem

Rodzicom

W świętym domu od świtu same święte kłopoty ojciec na starym świętym rowerze do świętej jedzie roboty   Święty gwizdek czajnika matkę z świętego snu budzi święte drzwi gdy wychodzi zamyka tak cicho by mnie nie trudzić   W świętym domu jak w niebie święte suszą się ciuchy święty kot w moich nogach drzemie nade mną święte brzęczą muchy   I zawsze święte łzy ronię gdy rankiem do kuchni wchodzę na świętym stole list i pieniądze: “w podróży synku, szczęść Boże”.

Gorlice, lato 1982