Piosenka żigolaka

Ja jestem mały żigolak, któremu szóstej klepki brak, w duszyczce swej niepokój mam, więc gram, gram, gram.   Ja jestem mały żigolo, którego złości puste szkło, w kieszeni grosz na szczęście mam i gram.   Ja jestem mały żigolak, gdy myślę “nie” – nie mówię “tak”   Ach, za nic czcze zaszczyty mam, orderów blask, westchnienia dam, Moskali i Jankesów sram, i gram, igram, igram.   Najlepiej mi na świecie jest, kiedy za oknem pierwszy śnieg, gdy w knajpie moczę mordę sam i kiedy gram.   Ja jestem mały żigolak, gdy mówię “nie” – nie myślę “tak”   Wspomnienia i kwitnący bez wyciskają ze mnie strumień łez, kurestwo i obłudę znam, wszak gram.   Ja jestem mały żigolak, ten świat nie na mój węch i smak. Lecz jakoś sobie radę dam, bo gram, gram, gram. Ja jestem mały żigolak: tak nie – to nie, nie tak – to tak.