***

Adasiowi

Na nitce pajęczyny suszy się wierszy garstka jak dziecko jesteś zlękniony jak dzieci na twoich obrazkach.   Jak na spowiedzi wyznajesz czarne sny i barwne winy a z płócien zdumione patrzą złe pastelowe dziewczyny.   Warkocz marzeń splotłeś misternie przeglądasz się w młodym winie i smutny jesteś jak pejzaż coś namalował go w zimie.   Z Diabłem uparcie tak długo się bratasz aż pożar wypali się w twojej głowie i zaraz potem na kaca upijasz się z Panem Bogiem   Gdy pytam “Adasiu to o co ci chodzi” mówisz z dostojną otuchą wiesz kiedyś ci wszystko to w raju opowiem... opowiem na ucho   Na nitce pajęczyny suszy się wierszy garstka

Kraków 1982